Μέρες τώρα λέω πως θα γράψω κάτι και σε σένα ηλεκτρονικέ μου φίλε αλλά που χρόνος... Εδώ μόλις και καταφέρνω να ξεκλέψω λόγο χρόνο, απ´ τις σκέψεις μου, για να δω τους ζωντανούς φίλους μου. στο ξεκαθάρισαν από την αρχή άλλωστε. Δεν είσαι προτεραιότητα μου. Είσαι απλά ένας καλός γνωστός που αδιαμαρτύρητα, άρα και επικίνδυνα, δέχεσαι όλου τους συλλογισμούς μου συνειρμούς μου. Ξέρεις τον τελευταίο καιρό πηγαίνω σε μια εργασία. Και λέω πηγαίνω και όχι δουλεύω, ούτε καν απασχολούμαι όπως εθίστε στις μέρες μας να λέμε, γιατί δεν πληρώνομαι. Δεν με πειράζει... Έχω πείσει τον εαυτό μου ότι δεν ξέρω αρκετά για να πληρωθώ. Άλλωστε πέντε με έξι χρόνια στο πολυτεχνείο δεν είναι δα και μια ολόκληρη ζωή!!! Θα χρειαστώ ακόμα τόσα για να απόκτηση μια καλή προϋπηρεσία άμισθη και μετά βλέπουμε. Υπάρχουν και οι απολύσεις βλέπεις. οπότε έχουμε χρόνο μπροστά μας... Ηλεκτρονικέ μου φίλε σου γράφω από το δρόμο! Βλέπεις η τεχνολογία εξελίσσεται και μας φέρνει πιο κοντά... Γιατί όμως δεν εξελίσσεται έτσι ώστε να είναι καλύτερη η ζωή μας αυτό είναι ένα φιλοσοφικό ερώτημα που στο αφήνω για σκέψη στα κυκλώματα σου... Αχ συγνώμη ξέχασα, με τα φιλοσοφικά ερωτήματα δεν τα πας και πολύ καλά. Δεν είναι βλέπεις καλά ορισμένα όποτε παίζει και να σε βραχυκυκλώσουν. Πρόσεχε λοιπόν ηλεκτρονικέ μου φίλε τα μονοπάτια που βαδίζεις... Πρέπει να σε αφήσω. βλέπεις ο χρόνος τους είναι χρήμα και τα φιλοσοφικά ερωτήματα δεν πουλάνε πια....